Το Γλυκοχώρι και το Τουρτοχώρι

 

Το να φτιάχνουμε δικά μας παραμύθια είναι ένα από τα αγαπημένα μας παιχνίδια. Τις περισσότερες φορές μπλέκουμε τα γνωστά παραμύθια και φτιάχνουμε ένα καινούργιο (από εκεί βγήκε το η Κοκκινοσκουφίτσα και ο κεραυνός Μακουήν! Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία), άλλες φορές ξεκινάμε μια ιστορία και ο καθένας αναλαμβάνει να τη συνεχίσει από εκεί που σταματάει ο άλλος (πολύ διασκεδαστικό αν έχεις ένα 3χρονο στη παρέα).

 

Από την ερώτηση λοιπόν της κόρης μου πως το κέικ μας βγαίνει πάντα τόσο νόστιμο γεννήθηκε το Γλυκοχώρι και το Τουρτοχώρι!

 

Μια φορά και έναν καιρό υπήρχαν 2 χωριά γειτονικά, κάπου στη κοιλάδα Παντεσπάνι.

Οι κάτοικοι αυτών των χωριών ήταν πολύ αγαπημένοι και ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους.

Ήταν όλοι εξαιρετικοί ζαχαροπλάστες και τα χωριά είχαν γίνει πασίγνωστα σε ολόκληρη τη χώρα για τις πεντανόστιμες πάστες, τα υπέροχα σιροπιαστά και τις πιο απίθανες τούρτες!!!!!!

 

Κάθε χρόνο τα δυο χωριά διοργάνωναν έναν μεγάλο διαγωνισμό ζαχαροπλαστικής. Άνθρωποι από όλη τη χώρα μαζεύονταν για να παρακολουθήσουν το διαγωνισμό και  να γευτούν τις δημιουργίες των ζαχαροπλαστών!!!

Τούρτες σε όλα τα σχήματα, πολύχρωμες τριώροφες, τετραώροφες με φράουλες και σαντιγί, πάστες, κέικ και γλειφιτζούρια όλα τα γλυκά που έφτιαχναν οι κάτοικοι των χωριών συμμετείχαν στο διαγωνισμό!!!!

Άλλες φορές κέρδιζε το Γλυκοχώρι και άλλες φορές το Τουρτοχώρι. Πάντα στο τέλος του διαγωνισμού μοίραζαν τα γλυκά σε όλο το κόσμο και τα γέλια των παιδιών ακούγονταν δυνατά πολύ πολύ μακριά.

Τόσο μακριά που ενοχλούσαν τους κατοίκους ενός χωριού που βρισκόταν όχι πολύ κοντά αλλά ούτε και πολύ μακριά από το Γλυκοχώρι και το Τουρτοχώρι.

Οι κάτοικοι αυτού του χωριού ποτέ δεν κατέβαιναν να δουν από κοντά το διαγωνισμό και να δοκιμάσουν τα γλυκά. Όλη την ημέρα γκρίνιαζαν και παραπονιόνταν για τα γέλια και τα ξεφωνητά των παιδιών. Το χωριό τους ήταν άσχημο και μουντό, μόνο μαύρο και γκρι χρώμα είχαν οι τοίχοι και σπάνια συναντούσες κάτοικο που να χαμογελάει. Το χωριό αυτό ήταν το γνωστό… Κακοχώρι και ποτέ κανένας δεν το επισκεπτόταν.

 

Εκείνη τη χρονιά οι κάτοικοι του Κακοχωρίου αποφάσισαν να χαλάσουν τη γιορτή που διοργάνωνε το Γλυκοχώρι και το Τουρτοχώρι. Έτσι σκέφτηκαν ένα απαίσιο σχέδιο.

Όλο το βράδυ κουβαλούσαν αλεύρι και αυγά και τα έριχναν μέσα σε ένα τεράστιο καζάνι. Μετά από όχι περισσότερο και ούτε λιγότερο από 5 ώρες και κάτι λεπτά έφτιαξαν ένα άνοστο ζυμάρι που το έψησαν σε ένα πολύ μεγάλο και κατάμαυρο φούρνο.

Λίγο πριν ξημερώσει ήταν έτοιμο. Ένα άσχημο και άγευστο τεράστιο μπισκότο!!!!! Στο ύψος ξεπερνούσε ένα μεγάλο δέντρο, είχε απαίσιο χρώμα σαν φόρμα λερωμένη από λάσπες και ήταν τόσο βαρύ που χρειάστηκαν 22 άντρες και 4 άλογα για να το σηκώσουν όρθιο.

Όλα ήταν έτοιμα. Οι κακοχωρίτες έβαλαν εμπρός το σχέδιο τους. Άρχισαν να κυλούν το τεράστιο μπισκότο σαν να ήταν ρόδα και να το ανεβάζουν στο πιο ψηλό σημείο του λόφου που τον έλεγαν Καρβουνιασμένο κέικ και είχε πάρει το όνομα του γιατί εκεί οι νοικοκυρές του Κακοχωρίου πέταγαν τα κέικ που έφτιαχναν και που πάντα τους έβγαιναν άνοστα και καμένα.

Όταν το έφτασαν στη κορυφή το άφησαν να κυλήσει. Ο θόρυβος που έκανε καθώς πέρναγε από τους θάμνους και γκρέμιζε τα δέντρα ήταν τρομαχτικός.

Οι κάτοικοι του Γλυκοχωρίου και του Τουρτοχωρίου πετάχτηκαν από τα κρεβάτια τους και είδαν από τα παράθυρά τους το τεράστιο μπισκότο να περνάει ανάμεσα από τα χωριά τους και να κατευθύνετε με ταχύτητα πάνω στη μεγάλη σκηνή που είχαν στήσει. Μέσα στη σκηνή ήταν παραταγμένα όλα τα γλυκά και οι τούρτες του διαγωνισμού!!!!!!!!!!!!!

Το τεράστιο μπισκότο έπεσε με τόση δύναμη πάνω στη σκηνή που την έριξε αμέσως κάτω!!!

Όλα τα γλυκά διαλύθηκαν οι τούρτες από τριώροφες έγιναν υπόγεια και τα γλειφιτζούρια έσπασαν σε χίλια κομμάτια!!!!!

 

Οι κάτοικοι του Κακοχωρίου για πρώτη φορά κατέβηκαν στα κάτω χωριά για να δουν τι ζημιά προξένησε το μπισκότο τους.

Περίμεναν να τους δουν όλους στεναχωρημένους και λυπημένους αλλά αντι γι’αυτό βρήκαν όλους τους κατοίκους και τους επισκέπτες να καθαρίζουν, να ξαναστήνουν τη σκηνή, να τραγουδούν τραγούδια και να ετοιμάζουν καινούργια  γλυκά!!!!!!!

Μόλις είδαν τους κατοίκους του Κακοχωρίου να πλησιάζουν διστακτικά τους προσκάλεσαν να πάρουν μέρος στη γιορτή και να τους εξηγούν τι λάθος έκαναν και δεν ήταν γευστικό το μπισκότο τους!!!!!

«Πρέπει να έχεις αγάπη όταν φτιάχνεις ένα γλυκό τους είπαν. Η αγάπη το κάνει νόστιμο, γι’ αυτό ποτέ κανένα γλυκό σας δεν πέτυχε!»

Οι κάτοικοι του Κακοχωρίου κοιτάχτηκαν και κατέβασαν το κεφάλι. Τόσα χρόνια με τη γκρίνια και τη μιζέρια το μόνο που κατέφεραν είναι να διώξουν τους πάντες από κοντά τους και τα γλυκά τους να είναι πάντα καμένα και άνοστα.

Από εκείνη την ημέρα όλα άλλαξαν!!!!! Έγιναν πιο χαρούμενοι, γελούσαν συχνότερα και τραγουδούσαν δυνατά!!!!!

Τα γλυκά του γίνονταν κάθε φορά και πιο νόστιμα!!! Τόσο νόστιμα που την επόμενη χρονιά κέρδισαν και τον διαγωνισμό!!!!!!

Το Κακοχώρι μετονομάστηκε σε Νοστιμοχώρι και από τότε σε όλους έγινε γνωστό:

« Χωρίς αγάπη δεν πετυχαίνει το γλυκό»

 

ΤΕΛΟΣ